Sommige plantengeuren laten zich niet zomaar vangen met behulp van stoomdistillatie. Het zijn vooral de harsen die zorgen voor de bedwelmende geur van de plant die des te sterker en plakkeriger wordt naarmate de temperaturen oplopen. De hars verhindert immers dat de plant al te veel vocht verliest bij warm weer.
Wat verleidelijk om er niets mee te doen. Volgens Ernest Gunther (The Essential Oils, Volume six) -mijn Grote Bijbel als het gaat over Essentiële Oliën en extractie) worden de Labdanum-geurstoffen via verschillende methodes verkregen:
- De ‘gum of Labdanum’: deze wordt verkregen door de twijgen en bladeren te koken in water en de kleverige massa die aan de oppervlakte drijft, er af te scheppen.
- De ‘resinoid of Labdanum’: deze wordt verkregen door de gum te mengen met alcohol en vervolgens te concentreren
- De essentiële olie: deze wordt verkregen door stoomdistillatie van de gum
- De ‘concrete en de absolu’ verkregen via behandeling van de twijgen en bladeren met solventen (meestal benzeen)
- De essentiële olie verkregen via stoomdistillatie van twijgen en bladeren. Dit levert minder fijne geurstoffen die weinig gebruikt wordt in parfums en geurwaters.
Ik ga vooral aan de slag gaan om de ‘gum’ te winnen of beter te vangen in geurwater. De eerste en de derde methode, of een combinatie van de 2 methodes, gaan we uitproberen. Niet met de bedoeling om essentiële olie te winnen, maar om de geurstoffen te vangen in geurwater of ‘Eau-de-toilette’.
Het eerste experiment heb ik vandaag al eens uitgevoerd: nl. 500 gr twijgen en bladeren koken en checken of er effectief gum te oogsten valt? Ra ra ra wat er te zien en voelen is? Een plakkerige massa drijft aan het oppervlak, zowat vergelijkbaar met het vet die op de bouillon drijft als je kippenbouillon maakt, maar véél plakkeriger …zelfs lijmachtig! Eureka: Echte hars dus oftewel de ‘gum’!
Nu nog proberen de geurstoffen te vangen in een echt geurwater. Hiervoor gaan we gebruik maken van vaccuümdistillatie.
Hoe spannend de kunst van het kleinschalig distilleren!